Ասենք, կարող էր, չէ՞, մուտանտն ասել, որ անվտանգությունը բազմաշերտ հասկացություն է, և, բացի բանակից, այլ գործոններով էլ է պայմանավորված:

1973-ին «Արարատ» ֆուտբոլային թիմը, Նիկիտա Սիմոնյանի գլխավորությամբ, հրաշք գործեց՝ դառնալով հսկա Խորհրդային Միության և՛ չեմպիոն, և՛ գավաթակիր։ Հիրավի ոսկե էջ, աննախադեպ սխրանք։

Համաձայն հայ պատմիչների վկայությունների՝ Ամարասի վանքի եկեղեցին հիմնադրել է Գրիգոր Լուսավորիչը 4-րդ դարի սկզբին։ Եկեղեցու արևելյան կողմում է թաղված Աղվանքում քրիստոնեություն տարածելուն ուղղված իր առաքելության ընթացքում 338-ին նահատակված Գրիգորիսը։ 5-րդ դարի սկզբին Մեսրոպ Մաշտոցն Ամարասի վանքում բացում է Արցախի առաջին դպրոցը։ Ըստ Մովսես Կաղանկատվացու՝ 489 թվականին Աղվանքի Վաչագան Գ Բարեպաշտ թագավորը Ամարասում վերագտնում է Գրիգորիսի գերեզմանի տեղը և վրան մատուռ կառուցում՝ միաժամանակ ավարտին հասցնելով նաև եկեղեցու կառուցման աշխատանքները։ V դարից Ամարասի վանքը դառնում է երկրամասի խոշոր կրոնական կենտրոն և եպիսկոպոսանիստ։ 821 թվականին վանքն ասպատակում են արաբները։

Մինչ երևանյան դպրոցներից մեկում՝ ուսուցիչ-ԱԱԾ մասկի-շոու է, դատարաններից մեկում՝ Փաշինյանի ընտրություններից առաջ էլեկտորատի համար կազմակերպված Քոչարյանի դատավարության համոզիչ տեսարանով շոուն է ընթանում, քննչական կոմիտեի 10-ամյակին Ռակասովսկի ու Ժուկով դարձած ֆենոմեն Քյարամյանի ոգեղենիկ ելույթն է հնչում, Փաշինյանը կրկին զրոյական կետից է խոսում, «Հայաստանում գործ սարքելու ինստիտուտը վերացված է» հավաստիացումներ են տրվում ու մեդալներ են բաժանվում՝ Հայաստանի սահմանների մոտ ադրբեջանական անօդաչու թռչող սարքերի թռիչքների ակտիվացում է նկատվում:

«Քրիստոս` մեր Զոհը, զոհվեց մեզ համար»: Ես Եմ Աստծո Գառը: Ինձ վրա դրեք ձեր մեղքերը, ձախորդությունները, ձեր թերացումները:

Լո՛ւր ձայնից մերոց, Տէր Աստուա՛ծ մեր, ընկա՛լ զաղաչանս մեր, զհամբարձումն ձեռաց մերոց եւ զբանս աղօթից՝ սրբելով զերեկոյի պատարագս մեր ի հոտ անուշից ի հաճոյս Քեզ պատրաստել:

Եկեք պայմանավորվենք, որ ինչ էլ լինի, մենք մեզ Հյուսիսային Մակեդոնիայի հավաքականից պարտված չենք համարելու։ Արդեն սովորել ենք ամեն ոլորտում պարտություններին, դրանք դարձել են սովորական, բնական, ընդունելի բան...

Երջանկահիշատակ Զբիգբնև Բժեզինսկին (ողորմի դրա կողքի մեռելներին), որն Ամերիկայի ամենաիմաստուն քաղաքական գործիչներից էր, Քիսինջերի կարգի, ասում էր. երբեք թույլ չտաք կայանա Իրան-Չինաստան-Ռուսաստան եռամիասնությունը՝ դա մահացու կլինի ՆԱՏՕ-ի և հավաքական Արևմուտքի համար, այն դեպքում, երբ Արևմուտքին արդեն իսկ դժվար է դիմակայել Չինաստանին ու Ռուսաստանին: Բայց քանի որ Արևմուտքում այսօր իշխում են Բերբոկ Աննալենայի, Տրաս Լիզի, երշիկ Շոլցի և այլ կարգի ինտելեկտուալները, էլ չեմ խոսում Հարիս Քամալայի և Թրամփի խորհրդական՝ պոռնոաստղ Քիմբերլի Գինֆոյլդի մասին, գործը հասավ նրան, որ այսօր չկա այլևս եռյակ, կա քառյակ՝ ավելացավ Հյուսիսային Կորեան: Այսինքն, ստացվեց մի հիանալի դասական կվարտետ:

Չորս տարին մեկ՝ նոյեմբեր ամսվա առաջին երեքշաբթին, ԱՄՆ-ի նախագահական ընտրությունների օրն է: Դա անփոփոխ օր է և ամերիկյան քաղաքական կյանքի թիվ մեկ իրադարձությունը: Այն, մեծ հաշվով, նաև գլոբալ քաղաքական նշանակություն ունի...

Հարգելիներս, երկար, շա՜տ երկար խոհելուց հետո, այնուամենայնիվ, որոշեցի գրել այս մասին, քանզի սա շատ կարևոր վկայություն է և կարող է օգտակար լինել այլոց համար։ Գուցե մի քիչ հուզումնալից լինի. նախապես հայցում եմ ձեր ներողամտությունը։ Կփորձեմ ավելի թեթև գրել և շատ տխուր պահերը շրջանցել, բայց, հիրավի նման պատմությունները պետք է բարձրաձայնվեն, ըստ իս շատ կարևոր են։